Allerheiligen –Allerzielen in het rustoord
Wanneer ik rond deze dagen
een bloem kom zetten op je graf,
dan zal ik aan je denken
en weten dat deze bloem verwelkt,
maar telkens nieuw leven zaait.
Laat ze maar zeggen dat de dood het einde is.
Ik weet dat onze liefde nooit kan vergaan,
want een liefde die ooit eindigt
is nooit echt begonnen.
Ik zal dan in de wintertijd
de kou van het gemis ervaren.
Goddank zal de warmte van het vuur
in die stilte van mijn bidden en wenen
mij de herinnering openbaren
dat je liefde nog steeds leeft,
ook al nam de dood je mee.
Dan zal ik in de lente van mijn leven
de ramen openzetten en verkondigen
dat het leven nog de moeite waard is,
omdat God in alles nieuw wordt,
in zijn natuur en in zijn mensen.
Dan zal in de zomer van mijn leven
de hemel weer diep blauw kleuren
en zullen de stralen van jouw liefde
mijn hart opnieuw verwarmen,
zoals in de tijd van toen.
Met mijn gebed is er de wens
dat God jouw liefde
in mij laat verder bloeien.